Vieiros

   Non hai moito tempo, de xeito moi semellante ao que lle aconteceu recentemente a outro cidadán galego cunha empregada de U. Fenosa, fóiseme exixido o uso do español por unha traballadora dunha céntrica entidade de Caixanova en Compostela.
   Dun xeito non precisamente amábel nin respectuoso, interrompeu o comezo da miña explicación para espetarme un "háblame en castellano que no te entiendo".
   Sen entrar, polo de agora, noutro tipo de valoracións, penso que o máis lóxico e de sentido común sería que todas as persoas que van desempeñar un traballo nun servizo público, como mínimo, entendan a lingua natural do lugar. Alguén me pode negar isto? 
   Na maioría dos casos estas persoas non senten ningún pudor, demostrando, moi ao contrario, unha absoluta prepotencia á hora de "solicitar" a mudanza de idioma.
   Este facto non fai outra cousa que deixar entrever a (infra)valoración que se lle outorga á nosa lingua aínda a día de hoxe.
   Xa non falo de dereitos, de imposicións ou de deberes, falo de LÓXICA e SENSO COMÚN. Temos unha lingua propia, a nosa lingua, que queremos falar e escoitar, sen que ninguén teña a ousadía de reprimirnos.
    Xa está ben de casos coma este.  Indignante é que ocorran cousas así e vomitivo o uso ritual do galego por políticos/as, empresas e BANCOS. (Véxase... )
    Que, aínda por riba destas situacións, teñamos que aturar que persoas alleas á nosa Terra (arroupadas por uns cantos/as de aquí) veñan a berrar ridiculeces polas rúas de Compostela é denigrante. Refírome, evidentemente, á irrisoria manifestación que o domingo pasado organizaron os "Bilingües". A insignificante cantidade de persoas que lograron reunir fala por si mesma.
    Xa chega de estupideces, mais tamén de humillacións e intentos de promover a extinción da nosa lingua e cultura. Extinción que debemos, todas e todos, evitar , loitando cada día polo NOSO, que é o ben máis prezado que temos.